W sobotę 11 lutego zakończyła się 68. edycja Festiwalu Piosenki Włoskiej w Sanremo. Jak co roku zasiadłem przed telewizorem, a właściwie przed komputerem, ponieważ nie mam włoskiej telewizji i zacząłem oglądać.

Opinie o festiwalu są różne, bardzo podzielone. Jedni nie oglądają, bo uważają go za festiwal kiczu i nudy, inni (w tym ja) nie mogą doczekać się kolejnych edycji. Niemniej jednak mam wrażenie, że z oglądaniem Sanremo (czy to przez Włochów, czy to przez zainteresowanych festiwalem Polaków) jest jak z disco polo, niby nikt nie słucha, a wszyscy (generalizuję) znają teksty piosenek. W każdym razie ja lubię ten festiwal i czekam na niego zawsze z pewną nutą sentymentu. Zresztą ktoś mi ostatnio napisał, że jestem jakiś staroświecki, bo piszę piórem i oglądam Sanremo. Nie wiem, czy to wyznacznik staroświeckości.

W tym roku Sanremo prowadził Claudio Baglioni, znany włoski piosenkarz, którego najbardziej znam z piosenki „Questo Piccolo Grande Amore” (kliknij w link aby posłuchać piosenki). Swoją drogą piosenkę tę artysta wykonał w 1985 roku na festiwalu w Sanremo.

Osobiście nie byłem szczęśliwy, że to właśnie on będzie prowadzić 5 wieczorów festiwalu. Wynikało to z przyzwyczajenia do prowadzenia przez Carlo Contiego. Jakże miło się zaskoczyłem prowadzeniem festiwalu przez Claudio. Współprowadzącymi festiwal byli Michelle Hunziker i Pierfancesco Favino. Średnia oglądalność festiwalu wyniosła prawie 11 milionów telewidzów.

źródło: www.repstatic.it/content/nazionale/img/2018/02/05/131947357-b952d1ee-c9c0-4e45-967d-34e1b1bb21bf.jpg

Festiwalowe wieczory uświetnili tacy goście jak m. in. Gianna Nannini, Gianni Morandi, Il Volo, Pippo Baudo, Sting, Negramaro, Virginia Raffaele, Laura Pausini, NEK, Francesco Renga, Max Pezzali i Fiorella Mannoia.

O poziomie piosenek nie chcę pisać, bo najzwyczajniej się na tym nie znam. Jedynie mogę tylko napisać, że w moim odczuciu całość można podzielić na te „fajne” i na te „niefajne” piosenki. Jednak muzyka jest trudna do zakwalifikowania na „fajne – niefajne”, ponieważ każdemu podoba się coś innego.

Pełna lista wykonawców Campioni:
Roby Facchinetti e Riccardo Fogli – Il segreto del tempo
Nina Zilli – Senza appartenere
The Kolors – Frida 
Diodato e Roy Paci – Adesso
Mario Biondi – Rivederti
Luca Barbarossa – Passame er sale
Lo Stato Sociale – Una vita in vacanza
Annalisa – Il mondo prima di te
Giovanni Caccamo – Eterno
Enzo Avitabile e Peppe Servillo – Il coraggio di ogni giorno
Ornella Vanoni con Bungaro e Pacifico – Imparare ad amarsi
Renzo Rubino – Custodire
Noemi – Smettere mai di cercarmi
Ermal Meta e Fabrizio Moro – Non mi avete fatto niente
Le Vibrazioni – Così sbagliato
Ron – Almeno pensami
Decibel – Lettera dal duca
Max Gazzé – La leggenda di Cristalda e Pizzomunno
Red Canzian – Ognuno ha il suo racconto
Elio e le Storie Tese – Arrivederci

Uczestnicy kategorii Nuove Proposte (debiutantów):
Mudimbi – Il mago
Eva – Cosa ti salverà
Mirkoeilcane – Stiamo tutti bene
Lorenzo Baglioni – Il congiuntivo
Giulia Casieri – Come stai
Ultimo – Il ballo delle incertezze
Leonardo Monteiro – Bianca
Alice Caioli – Specchi rotti

W kategorii Nuove Proposte zwyciężył młodziutki, 22-letni piosenkarz pod pseudonimem Ultimo, który naprawdę nazywa się Niccolò Moriconi i urodził się w Rzymie. Mimo że nie był on faworytem jurorów, to jednak zdobył największą ilość głosów w televotingu (28.32%), co pomogło mu zająć pierwsze miejsce, zdobywając w ogólnym rozrachunku 20,59% głosów.

Ultimo

W kategorii Campione zwyciężył duet Ermal Meta/Fabrizio Moro. W televotingu zdobyli aż 54,41% głosów. W ostatecznym rozliczeniu dostali 44,66% głosów co dało im zwycięstwo. Panowie potwierdzili również chęć reprezentowania Włoch podczas 63. Konkursu Piosenki Eurowizji, która w tym roku odbędzie się w Lisbone.

Ermal Meta/Fabrizio Moro

Co prawda Meta/Moro to nie byli moi faworyci i nadal próbuję oswoić się z piosenką, to trzeba przyznać, że wygrali zasłużenie. Moimi piosenkami-faworytami były utwory, które śpiewali: Annalisa, The Kolors oraz Diodato. Skoczną, wesołą i letnią piosenkę wykonał zespół Lo Stato Sociale, w którego udział zaangażowano także brytyjską tancerkę Paddy Jones (rocznik 1934!), która powiem Wam, że wywijała na scenie nieziemsko. Zresztą sami zobaczcie.

Lo Stato Sociale (2. miejsce)

Annalisa (3. miejsce)

The Kolors (9. miejsce)

Diodato i Roy Paci (8. miejsce)