Nie ma chyba osoby w cywilizowanym świecie, która nie znałaby opowieści o chłopcu, który mieszkał na asteroidzie B 612. Chodzi oczywiście o „Małego Księcia” autorstwa Antoine’a de Saint-Exupéry’ego.

Ta książeczka, dość niepozorna, zawiera w sobie tyle życiowych treści ile niejedna księga z największymi mądrościami świata.

Nie chcę tutaj opowiadać o fabule książki, bo zakładam, że ta jest mniej więcej znana, a jeśli nie to oczywiście bardzo gorąco polecam lekturę. Dla mnie jest to najważniejsza książka w życiu, która zawiera w sobie to wszystko, za czym człowiek goni i nie zdaje sobie nawet z tego sprawy jak bardzo tego pragnie. Co to takiego? Akceptacja, miłość, przyjaźń w najczystszej postaci oraz odpowiedzialność za swoje czyny a także odpowiedzialność za innych, których „oswoimy” ze sobą.

źródło

Francuskie wydawnictwo Gallimard opublikowało listę, z której wynika, że tłumaczenie na język polski jest pierwszym (!) na świecie przekładem na język obcy poza angielskim. Po angielsku „Mały Książę” ukazał się tuż przed wydaniem francuskim. Dlaczego więc piszę o książce, która nie jest związana z językiem włoskim? Już tłumaczę. Obok języka angielskiego i polskiego, „Mały Książę” został przetłumaczony na ponad 270 innych języków i różnych dialektów. Przekładu na język włoski dokonano w 1949 r. Oprócz języka włoskiego, przetłumaczono książkę m. in. na takie dialekty/języki jak:

• dialekt gallurski – jest to jeden z czterech głównych dialektów języka sardyńskiego. Posługuje się nim ok. 0,1 mln mieszkańców Sardynii, przede wszystkim jej północno-wschodniej części.

• dialekt mediolański – należy on do zespołu dialektów lombardzkich, których używa się w północnych Włoszech oraz południowo-wschodniej Szwajcarii. Posługuje się nim ok. 2 mln osób. Sami mediolańczycy nazywają go milanes, milanées lub meneghino (meneghin, meneghìn).

• dialekt reggiano – jest to dialekt, który należy do grupy dialektów tworzących język emilijski, którego używa się w regionie Emilia-Romania. Język ten różni się on jednak od języka włoskiego w swojej strukturze. Jak podaje wikipedia „z językoznawczego punktu widzenia język emilijski nie jest dialektem języka włoskiego, gdyż jest klasyfikowany w podgrupie gallo-italskiej języków zachodnio-romańskich, zaś włoski należy do grupy italsko-romańskich.” Droga, jaką zatem musimy przejść do języka emilijskiego wiedzie nas od języków indoeuropejskich przez języki italskie –> języki romańskie –> języki italo-zachodnio-romańskie –> języki zachodnio-romańskie –> języki gallo-iberyjskie –> języki gallo-italskie –> język emilijski. Obszerniej pisałem o tym w notce o San Marino.

• język neapolitański – będący zespołem południowych dialektów włoskich, które używa się w rejonie Kampanii z głównym ośrodkiem w Neapolu. Wciąż jest popularny wśród młodego pokolenia. Co ciekawe, nie został jak dotąd oficjalnie uznany przez państwo włoskie.

• język friulski – należy on do języków retoromańskich, grupy języków romańskich, których używa ok. 700 tys. osób, przede wszystkim Retoromanów zamieszkujących okolice włoskiego miasta Udine oraz włoskie i szwajcarskie Alpy. 

Jak więc łatwo zauważyć, książka ta cieszyła się i nadal cieszy ogromną popularnością wśród dzieci i dorosłych. Nadal jest kopalnią emocji i obiektem poszukiwań piękna oraz miłości.

Zachęcam do czytania i posłuchania „Małego Księcia” (Il Piccolo Principe) w języku włoskim (linki poniżej).

Kliknij TUTAJ! Link do książki „Il Piccolo Principe” po włosku

Słuchowisko „Il Piccolo Principe” po włosku

Mam nadzieję, że widzieliście film „Mały Książę”, który powstał w 2015 r. 😉 przyznam się Wam, że połowę (jeśli nie większą jego część) przepłakałem. Tak, uwielbiam „Małego Księcia”.

Kilka pięknych cytatów:
A oto mój sekret. Jest bardzo prosty: dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.
Ecco il mio segreto. È molto semplice: non si vede bene che col cuore. L’essenziale è invisibile agli occhi.

Decyzja oswojenia niesie w sobie ryzyko łez.
Si corre il rischio di piangere un po’, quando ci si è lasciati addomesticare.

Stajesz się odpowiedzialny na zawsze za to, co oswoiłeś.
Tu diventi responsabile per sempre di quello che hai addomesticato.

To bardzo przykre zapomnieć przyjaciela.
È triste dimenticare un amico.

Zapisz