Każdy, kto zaczyna przygodę z językiem obcym, sprawdza na początku ile czasów jest w danym języku. I gdy okazuje się, że tych czasów jest mnóstwo, czujemy zniechęcenie już na samym starcie nauki danego języka, „bo tyle tego jest i kiedy ja się tego nauczę”. Ale nie zdajemy sobie sprawy z tego, że przecież Kraków też nie został zbudowany od razu, a my w miarę rozwoju naszych językowych umiejętności, będziemy „łykali” te czasy nie zauważając tego w ogóle.

A jak to jest z językiem włoskim? Czasownik w języku włoskim odmienia się w 3 koniugacjach. Jakich?

I – czasowniki zakończone w bezokoliczniku na –are (np. parlare)
io parlo                     noi parliamo
tu parli                      voi parlate
lui/lei/Lei parla      loro parlano

II – czasowniki zakończone w bezokoliczniku na –ere (np. prendere)
io preno                       noi prendiamo
tu prendi                     voi prendete
lui/lei/Lei prende     loro prendono

III – czasowniki zakończone na –ire (np. dormire)
io dormo                     noi dormiamo
tu dormi                      voi dormite
lui/lei/Lei dorme      loro dormono

W trzeciej grupie pojawiają się czasowniki, które zaliczamy do tzw. koniugacji III b z wrostkiem – isc (np. finire)
io finisco                    noi finiamo
tu finisci                     voi finite
lui/lei/Lei finisce     loro finiscono

W języku włoskim wyróżniamy 4 tryby:

• tryb oznajmujący (indicativo) posiadający 8 czasów
  

presente (czas teraźniejszy)
passato prossimo (czas przeszły dokonany)
imperfetto (czas przeszły niedokonany)
passato remoto (czas przeszły dokonany odległy)
trapassato prossimo (czas zaprzeszły)
trapassato remoto (czas zaprzeszły odległy)
futuro semplice (czas przyszły prosty)
futuro anteriore (czas przyszły złożony)

• tryb przypuszczający (condizionale) mający 2 czasy:

condizionale semplice (przypuszczający prosty)
condizionale composto (przypuszczający złożony)

• tryb rozkazujący (imperativo)

• tryb łączący (congiuntivo) –  posiadający 4 czasy:

congiuntivo presente (teraźniejszy)
congiuntivo passato (przeszły dokonany)
congiuntivo imperfetto (przeszły niedokonany)
congiuntivo trapassato (zaprzeszły)

Odmiana czasowników to zwykła, szkolna pamięciówka. Ale jeśli zapamiętamy schematy odmian to nie sprawią nam one żadnego kłopotu. Poza tym internet aż huczy od wszelkiego rodzaju podpowiadaczy w postaci „koniugatorów” do używania których zachęcam choć jak z każdą taką internetową pomocą trzeba uważać bo i błędy się zdarzają…dlatego najlepiej nauczyć się raz a porządnie z książki bo tego nic nie zastąpi

Kilka sprawdzonych koniugatorów:

http://www.italian-verbs.com/verbi-italiani.htm
http://www.coniugazione.it/
http://www.i-verbi.it/Coniugazione_Verbi.php
http://pl.bab.la/koniugacja/#